Social Impact Bonding

BRUSSEL, 6 oktober 2016. Jongeren met een migratie-achtergrond geraken twee keer vaker aan een baan als ze worden gementored. Dat toont een eerste evaluatie van het programma van DUO for a JOB, een vzw die in Brussel actief is sinds 2013, uitgevoerd in partnerschap met de vrijdaggroep, een denktank voor geëngageerde jongeren van diverse pluimage, die vandaag in de prestigieuze Stanford Social Innovation Review verschijnt.

Het volledige originele artikel in het Engels met bijkomende getuigenissen kunt u vanaf vandaag gratis op de website van de Stanford Social Innovation Review downloaden. Een Nederlandse versie vindt u eveneens op DUOforaJOB.be.

"België heeft de tweede grootste arbeidsparticipatiekloof tussen "autochtone" burgers en mensen met een migratie-achtergrond, schreef de Europese Commissie onlangs in een rapport. In bepaalde Brusselse buurten met veel laaggeschoolde jongeren met een migratie-achtergrond schommelt de werkloosheidsgraad tussen 60 en 70 procent. Deze buurten zijn een voedingsbodem geworden voor economische wanhoop en socioculturele vervreemding" stellen Matthieu Le Grelle, Frédéric Simonart en Thomas Dermine, auteurs van een rapport dat vandaag in het prestigieuze Stanford Social Innovation Review verschijnt. Het verbeteren van de socio-economische integratie van jongvolwassenen met een migratie-achtergrond is dan ook terecht uitgegroeid tot een van de belangrijkste beleidsdoelstellingen van de overheid.

"Onze vzw draagt daar haar steentje aan bij door een programma te financieren dat jongeren met een migratie-achtergrond aan een baan helpt dankzij het mentorschap van oudere Belgen" vult Matthieu Le Grelle, één van de medeoprichters van de vzw aan.

Tot op vandaag heeft DUO for a JOB voor meer dan 380 jongeren met een migratieachtergrond in Brussel voor coaching gezorgd, en 53 procent van deze deelnemers slaagde erin om binnen 12 maanden na het begin van hun mentorschap een baan op lange termijn te vinden, wat meer dan tweemaal zoveel is als het "natuurlijke" opnemingspercentage.

Het initiatief tekent voor nog een primeur: het is de eerste keer op het Europese continent dat een sociaal programma succesvol gefinancierd wordt via een pay-for-success-mechanisme – de zogenaamde Social Impact Bond (zie kaderstuk hieronder).

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat deze sociale innovaties made in Belgium tot in Stanford University en de Silicon Valley weerklinken.

Wat is een Socal Impact Bond?

Xavier, een 69-jarige gepensioneerde gezondheidswerker die samenwerkte met Ali, een 26-jarige verpleger uit Gazastrook getuigt: "Het DUO for a JOB-team werkte een mentorproces van 2 uur per week gedurende zes maanden uit, waarbij ik Ali hielp een baan te vinden in een ziekenhuis".

Ook de mentors die werken met DUO for a JOB halen dus voordeel uit het programma. Voor Christiane die de Syrische vluchteling Sarah onder haar vleugels nam, kadert het programma ook binnen het 'actief ouder worden'. "Het heeft me de kans gegeven om de vaardigheden die ik in mijn professionele leven heb ontwikkeld, in te zetten om een jong persoon te helpen groeien", legt Christiane uit. "Het staat me ook toe actief te blijven en terzelfdertijd bij te dragen aan sociale cohesie." Zo zet het programma van DUO for a JOB aan tot sociale relaties en intergenerationele solidariteit tussen mensen die anders niet met elkaar in contact zouden komen, een belangrijk gegeven in tijden van toenemende polarisering tussen de bevolkingsgroepen.

DUO for a JOB staat echter voor belangrijke uitdagingen. Met de omvang van de vluchtelingencrisis en de continue inspanningen die het integratievraagstuk vergen, wil de vzw haar activiteiten in Antwerpen en Luik ontplooien. Beide steden hebben immers gelijkaardige socio-demografische profielen als Brussel. Deze geografische uitbreiding brengt echter tal van uitdagingen met zich mee: diversificatie en duurzaamheid van de inkomstenbronnen, werving van vrijwillige mentoren, een vlot draaiend operationeel model uitbouwen (incl. nieuwe partnerschappen), ... Maar de succesformules en ervaringen uit Brussel lijken voorbestemd om ook in Antwerpen en Luik aan te slaan. Zo denken ze er in Stanford toch over.